Co zamiast podręcznika czy kolejnej kserówki? Czy na zajęciach jpjo można uczyć, bawiąc? Zapraszam do zapoznania się z materiałami, które na pierwszy rzut oka wcale nie kojarzą się z nauką.
Lekcje języka polskiego dla cudzoziemców odbywają się często jako dodatkowe zajęcia po całym dniu obowiązkowych godzin w szkole lub w pracy. Uczniowie są zmęczeni uzupełnianiem ćwiczeniówek i pisaniem w zeszytach, a dorośli ślęczeniem nad komputerami. W takiej sytuacji może się sprawdzić wyjście poza podręcznik i zeszyt ćwiczeń do jpjo i posłużenie się materiałem, który na pierwszy rzut oka nie kojarzy się z nauką. Poniżej przedstawiam, czym i w jaki sposób nasi uczniowie mogą ćwiczyć umiejętności językowe.
Nauka liter, czytania, poszerzanie słownictwa:
- memory z literkami (utrwalanie liter i głosek),
- memory – parą jest obrazek i jego nazwa,
- puzzle obrazki i podpisy,
- kodowanki (gotowe wydawnictwa do kupienia nawet w marketach lub wydruki z internetu),
- słowniki obrazkowe (również takie do nauki języka angielskiego, bo jest ich największy wybór na rynku),
- karty obrazkowe z podpisami (np. Kapitan Nauka: owoce, warzywa, zwierzęta i wiele innych),
- czasopisma dla dzieci (np. Świerszczyk),
- wydawnictwa z zadaniami dla dzieci (często są tematyczne, np. związane ze świętami),
- dla zaawansowanych: Scrabble i państwa-miasta.
Opowiadanie zdarzeń; nacisk na czasowniki, koniugacje, czasy:
- kości opowieści (np. Story Cubes mają wersję podstawową i różne rozszerzenia),
- gra Opowiem ci mamo: kafelki z obrazkami do układania zdarzeń w kolejności chronologicznej i opowiadania,
- Dixit: można losować umówioną liczbę kart i ustalić, co się wydarzyło pomiędzy nimi. Karty są artystyczne, pobudzają wyobraźnię. Można ćwiczyć wybrany gatunek literacki np. baśń.
Opis osoby, przedmiotu, miejsca; nacisk na przymiotniki i rzeczowniki, deklinację:
- karty Dixit- opis postaci lub miejsca,
- karty z gry Potwory do szafy- opis potworów; można zaproponować stworzenie własnego potwora i opisanie go,
- gry typu „lotto”/„loteryjka”- ćwiczenie opisu miejsca i położenia różnych punktów w przestrzeni (miejscownik!),
- klocki (jakiekolwiek: małe, duże, piankowe, plastikowe)- dwie osoby układają taką samą konstrukcję, siedząc do siebie plecami i tylko opisując, który klocek gdzie umieszczają: „Zielony, długi klocek kładę na niebieskim okrągłym” (celownik, narzędnik, przyimki).
Źródła internetowe:
- aplikacje do tworzenia ćwiczeń, np. strona learningapps.org, Kahoot, Quizizz itp.,
- Youtube.com- oglądanie filmików, teledysków i zadawanie do nich pytań.